معلم باید زمینه‌اى فراهم کند که همه دانش‌آموزان تفکر نمایند و بدون نگرانى تفکرات خویش را اظهار نمایند. هرچند شاگردان در فرایند تفکر ممکن است اشتباه کنند، اما مهم، تفکر و پرورش فکر است. در این گونه کلاس‌ها پاسخ صحیح و غلط شاگرد براى معلم ارزش یکسان خواهد داشت؛ زیرا به هر حال دانش‌‌آموز به تفکر واداشته شده است. به عبارت دیگر، باید به دانش‌آموزان اجازه داده شود تا اشتباهاتى را مرتکب شوند؛ زیرا ممکن است اشتباهات به بینش‌هاى مثمرثمرى منتهى شوند.

معلم باید شرایط آموزشى را به گونه‌اى ترتیب دهد که شاگردان مطمئن شوند که تفاوت نظر آنان با معلم مشکلاتى براى آنان نخواهند داشت. به هیچ وجه نباید اندیشه‌هاى شاگردان را طرد نمود؛ چون در این صورت آنان به تفکر نخواهند پرداخت.