روش تدریس، مجموعه فعالیت‌ها و مراحل تجربی است که برای نیل به هدفی معین انجام می‌شود و بهترین روش، روشی است که با صرف کمترین مدت و با توجه به امکانات موجود، بیشترین بهره و نتیجه را عاید گرداند. تدریس را سازماندهی یادگیری مخاطب تعریف کرده و روش تدریس مجموعه فعالیت‌های است که با توجه به شرایط موجو به نحوی صورت می‌گیرد تا مساعدترین زمینه را برای پرورش و آموزش موثر و مطلوب فراهم سازد. امروز نظام بخشی محتوای درسی جزء لاینفک آموزش قرار گرفته است که این سبک در ارائه یکنواخت مفاهیم که عاری از خلاقیت و نوآوری می‌باشد سبب جزمیت و توقف هر دانشی می‌شود که تنها با ارائه‌ای هدفمند می‌توان این نقیصه بزرگ را تصحیح کرد. ساختمان فکری مخاطب اگر با یک ساختار تکراری و قدیمی شکل گیرد خود باعث می‌شود تا بسیاری از استعدادهای مختلف از جنبه‌های گوناگون در مراکز آموزشی به نوعی هرز رفته و باعث اتلاف وقت و هزینه نظام آموزشی کشور گردد. روشی برای تدریس مطلوب است که مخاطب بیشترین انعطاف و آزادی عمل را در آن احساس کند که بهینه‌ترین نتیجه را در پی دارد.